Een tijdje geleden lag ik op m'n bed, genesteld tussen donsdekens, verwarmd door zonnestralen die achter glas voelbaar waren in kwadraat. Turend naar de wolken vroeg ik me af wat hun bestemming is. Omhelzen ze zachtaardig de wereld, aangetrokken door wàt van ons? Reizen ze oneindig die wereld rond of waaien ze stormachtig naar een verdwaalde vervlogen thuis? Lossen ze op in stoom, of donderen ze mistroostigheid tevoorschijn? Stalken ze de zon of...
"Soms wou ik dat ik me kon nestelen in de wolken", zei je me. Ja, dat is een mooi gedachte. Lag ik voor één keertje maar niet op en onder de donsdekens van m'n bed, maar kon ik maar drijven op een donsachtige wolk. Ik zou ervoor zorgen dat jij altijd in de zon wandelt. In stilte zou ik je volgen, zou ik je aanschouwen vanuit mijn hemelachtige omgeving. Maar ik zou je nooit willen bedekken, ik zou je weerhouden van wreedaardig gedonder. Wreed aardig toch, niet?
Kon ik op mijn wolk maar een paraplu voor je zijn. Een paraplu voor de regen die mijn donzige thuis zelf produceert. Helaas... Ik zal altijd blijven regenen of schaduw blijven produceren, je pijnigen met hagel en je koelbloedig overdonderen met een laag van sneeuw. Maar ik zal voorzichtig zijn. Ik zal frisse regendruppels je huid laten strelen, ze laten samenvloeien met jouw tranen. Ik zal je afkoelen op ontplofbare momenten, en meeschreeuwen met jouw donderuitbarstingen. Wolkenvachten zullen je verwarmen als je ploetert in mijn koude neerslachtige buien. Ik zal je op de voet volgen, er altijd voor jou zijn, mijn lief.
Die eerste komt van mij, stond foutje in. Maar Eefje haar blog krijgt me meestal wel stil. Blijf me afvragen waar ze altijd die inspiratie blijft vinden...
Name: Cherry Blossom Girl Home: Limburg, Belgium About Me: Altijd onderweg op het pad dat het leven is. Dromend en klaarwakker, eenvoudig en gecompliceerd, grommelend en genietend dans ik door de dagen...
Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.