De ochtend is een donkere hel, vooral het opstaan En ’s avonds droom ik nog meer dan tijdens de nacht Maar leven als alles zwart is, is toch niet zo leuk
De eerste auto’s snorren op straat. Te moe ben ik om de rug te rechten en de gordijnen te openen. Ze hebben nog een donkere kleur, die gordijnen. Het geeft me vaak de indruk dat de stilte nog rust in het holst van de nacht. Een pijnlijke leugen.
Koud in de ochtend. Ik hou mijn knuffelachtige lauwe sokken aan om te slapen en als het me allemaal te bibberig wordt, dan durf ik mijn koude kleren traaaag in mijn nest aan te trekken. Koele tegels gaan me wakker maken als ik opsta.
Voor een laatste vijftal minuten duik ik terug in mijn pluimenzee. Zacht was de nacht.
Ik zwijg over wekkers die een hartinfarct opwekken. Er tikt iets anders. Ik ben te wakker om het geluid te verplaatsen naar mijn onderbewustzijn. Zelfs deze gedachte besef ik, nu ik me in het stadium begeef waarin ik uit mijn slaap rol. Knikkers?
Of popcorn die ontploft als de pan hen te heet onder de voeten wordt. Tik tik. Tik. Tik tik. De wind speelt in gedachten met mijn alle-kleuren-knikkers van vroeger en poft popcorn in de pan. Popcorn met chocolade is trouwens niet zo lekker. Ik heb het al geprobeerd.
De wind speelt met mijn gordijnen. De koordjes langszij spelen en flirten met elkaar in de vroege morgen. Rond elkaar draaien ze om elkaar eventjes los te laten en dan weer vol overgave in elkaar te slingeren. Hun tikkende omarming maakt me rustig, maar ook alert en hierdoor wakker.
Name: Cherry Blossom Girl Home: Limburg, Belgium About Me: Altijd onderweg op het pad dat het leven is. Dromend en klaarwakker, eenvoudig en gecompliceerd, grommelend en genietend dans ik door de dagen...
Een typerend Eef-schrijfsel. :-)