Sta je er wel eens bij stil hoeveel bedenksels een mens per dag heeft? Besef je hoeveel bedenksels jij per dag hebt? En wat soort van bedenksels? Ikzelf stond er eens even bij stil.
Zulke bedenksels gaan bij mij over de meest banale dingen tot de meest hersenbrekende (wat niet zo comfortabel is tijdens de examenperiode) vraagtekens. Toen ik deze morgen één minuut wakker was, waren er misschien al zestig bedenksels door mijn hoofd geraasd. Een per minuut dus. 'Jakkes, dadelijk gaan blokken', 'Wat doe ik aan?', 'Moet ik ontbijten?', 'Straks nog gaan joggen', 'Oh nee, het regent', 'Oma is al wakker', 'De vergadering van gisterenavond was best gezellig', 'Waar is Eri (mijn kat)?', 'Ik wil nog niet opstaan, het is lekker warm onder de lakens', ...... En ga zo nog maar even door. Herkenbaar? Ik denk dan ook dat een mens verschrikkelijk veel nadenkt en ongeveer 5% (wilde gok) van zijn gedachten daadwerkelijk uitspreekt. Zit ik in mijn luie zetel of wandel ik rustig rond in de stad... Die molen van bedenksels blijft draaien. Maar soms/vaak gaan ze een stukje dieper.
Lezen ze wat ik niet schrijf? Horen ze wat ik niet uitspreek? Zien ze dat wat ik verdoezel? Horen ze wat ik onderhuids uitschreeuw? Zulke bedenksels flashen ook meer dan vaak voorbij. Herkenbaar? En wat doe je daar dan mee?
PS. Met dank aan D. voor het introduceren van het woord 'bedenksels'.
amai Chretien heeft nog meer bedenksels dan jij en ik heb er ook veel maar heb daar eigenlijk nooit bij stilgestaan hoeveel bedenksels ik heb als ik mijn ogen open doe na een rustige nachtrust. wat weer is het? ik moet dringend pipi? oh mijn buik doet pijn, hoe ziet mijn haar er vandaag uit, wat ga ik koken straks, wie zou er in mijn mail zitten...haha echt daar heb ik nooit bij stilgestaan maar een mens heeft er inderdaad heeeeeel veel!
Vorige post deleted. "Thuis" hoort daar niet in thuis. De rest is ge-actualiseerd. Sorry. The author. -----------
Bedenksel. Volgens 'De Dikke': be·denk·sel (het ~, ~s)[pej.] verzinsel
Het verhaal van cbg is herkenbaar. Ook ik, zoals iedereen denk ik, heb 'bedenksels'. Altijd in evaluatieve zin. "Heb ik dat wel goed gedaan of gezegd? Niemand op de teentjes getrapt? Met de juiste woorden iets geschreven?"
Ik heb het zelfde ook met muziek. Alsmaar herhalende muziek. Vooral stukken die mijn aangegrepen hebben. Ik heb onlangs nog aria's uit het oud aristocratisch Italiaans laten vertalen omdat ik het niet langer kon uitstaan dat ik de woorden van sommige stukken niet begreep.
Sommige nieuwsflarden blijven mij ook achtervolgen. Zoals vandaag, bijvoorbeeld. Die toestanden in Amerikaanse gevangenissen. De gevangenisschepen midden in zee. Zonder controle. Niemand weet wie er in huist. Of wie er verdwijnt. Wat men er doet. En dan die affaire van al die geheime gevangenissen. Kinderen mishandelen om vaders te doen praten.... Waarom Serviërs vervolgen voor misdaden en Amerikanen niet? Wich God is actually willing to bless America?
Ik heb ook bedenksels bij de dingen waarmee ik bezig ben. De computerclub, I-City, De stadsreporters, diverse raden van 't stad. Beteken ik daar wel iets? Moet ik dat niet overlaten aan anderen? Zit er geen "sleet" op mijn werkwijze? Ben ik echt nog mee of laat men mij dat alleen maar geloven?
En, samen met de bedenksels kan ik héél blij zijn, of heel content. Maar ook héél gefrustreerd of kwaad. "Waarom doet die dit of zegt die dàt?"
Maar al bij al zijn bedenksels verzinsels die we aan de werkelijkheid bijbouwen. We fantaseren vaak uitbreidingen op de dingen die we ervaren hebben.
Het goede aan bedenksels is dat je die in de hand hebt. Mijn bedenkels zijn van mij. De werkelijkheid echter...
Denk je dat je bedenksels in de hand hebt? Op welke manier bedoel je? Je kan ze toch niet bannen uit je gedachten hé?! Enfin, ik kan dat toch niet. Ze komen spontaan en ik kan niet zoiets zeggen als 'nu stop ik de bedenksels en ben ik leeg in m'n koppie'. Jij wel bm&u?
Heb je bedenksels in de hand? Als je aanvaardt dat bedenksels stukjes fantasie zijn die je breit aan een werkelijkhed, ja! Dan kan je dat in de hand hebben.
Je moet alleen leren een onderscheid te maken tussen de feiten en de fictie. Tussen de werkelijkheid en datgene wat je er zelf aan toevoegt.
Feit: Een lichte aanrijding en 500 euro schade. Bedenksel: Mijn 'tuuteke' zal nòòit meer hetzelfde zijn, ocharme!
Wat is het belangrijkste: de rationaliteit van de feiten of de emotionele aangebreide bedenking?
Heb ik de bedenksels in de hand? Als je rationeel kunt denken en de scheiding feit/bedenksel maken dan lukt dat. Heb ik 500 euro? Ja? Opgelost. Nee? Oplossing zoeken voor 500 euro.
Kan ik bedenksels bannen? Ik heb géén tapkraan die ik in een oor kan pluggen. Maar ik kan ermee leren omgaan in een ego-conversatie als ik weet wat de feiten zijn en wat de rest is. En de feiten verdringen altijd de fictie want die 500 euro, die moét je hebben.
Feit is dat het zo goed als altijd lukt om ratio van bedenksel te scheiden, maar oh help nee... Dat zorgt er bij mij niet voor dat ik enig bedenksel kan laten bezinken! De gedachtenstroom is hier nooit ten einde, zelfs al is er een oplossing voor de gecrashte voiture. Nu ja, ik ben ook een dromer, zo goed als 23 uren van de dag :D.
bm&u... ik hoop voor jou dat je in realiteit geen 500euro's moet dokken. de auto is met andere woorden toch nog in goede staat hoop ik?
Je bent duidelijk een dromer. Ik denk zelfs een gelukkige dromer want je maakt het onderscheid tussen droom en werkelijkheid. Wat niet wil zeggen dat de onderwerpen altijd 'happy things' zijn.
Als je rust vindt in (dag)dromen, droom dan maar gerust verder want het scherpt de zin voor taal, rede en redenering. Echt waar! Maar...verlies de real world niet uit het oog, hé.
En mijn auto? Die is dik in orde. Ik had een voorbeeldje nodig, vandaar. En ik kan zonder voorbeeld sommige gedachten niet niet zo goed verwoorden. Bovendien: auto's worden vaak gepersonaliseerd of tot een imaginair alter ego omgedoopt. Do had 'slijmie', mijn dochter reed rond in 'protje'...raar, niet?
mijn bedenksel: ik ben weer eens te laat: deze weer eens interessante discussie is aan mijn neus voorbijgegaan. Dat heb ik nu eens altijd zie: iedereen heeft zijn zeg al gedaan, en daar kom ik: out of the blue. Laat ik het zo maar houden, is mijn bedenksel dan. En dan bedenksel ik: tot een volgende, wellicht weer te late bedenkselronde.
Name: Cherry Blossom Girl Home: Limburg, Belgium About Me: Altijd onderweg op het pad dat het leven is. Dromend en klaarwakker, eenvoudig en gecompliceerd, grommelend en genietend dans ik door de dagen...
Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.