Soms weet je waar je moet zijn. Waar je naartoe moet. Waar je hoort te zijn. Je bestemming is gekend. Je gevoel stuurt, de gaspedaal druk je in. Je weet waar je rechtsaf moet slaan. De straatnaam staat diagonaal gedrukt in je lichaam als onuitwisbare bandensporen. Tegen 150 kilometer per uur raas je over de autosnelweg die de weg naar je doel vormt. Je kent 'm uit het hoofd, die weg. Maar wat als je platte band krijgt en de reserveband afwezig is? Geraak je dan op je bestemming? Bereik je je doel dan nog, terwijl dat doel tegelijk het enige is waaraan je nog kan denken, het enige is waarnaar je streeft? Het doet pijn om te weten waar je hoort te zijn, maar je lot niet in eigen handen te hebben.
Als het gaat over daarstraks: wil geen Touring bellen, maar het zelf fixen zal het niet lang verhelpen. Misschien creatieve tijdelijke oplossingen. Maar wat en hoe?
Maar eerlijkgezegd vrees ik dat het wachten is tot een andere wagen stopt om te helpen...
Als je weet waar je hoort te zijn, kom je er altijd. Zeker weten. Op welke manier...neen, dat kan niemand je vertellen. Maar voor die platte band zoek je een oplossing, maak je een omweg, ben je later thuis, leer je een nieuwe vriend kennen die een reserveband (of met een beetje geluk en geld een nieuwe fiets :-) haalt. En maakt dat het ook allemaal niet -naast een stuk moeilijker- een stuk interessanter? Geen saaiere weg dan steeds dezelfde...
Name: Cherry Blossom Girl Home: Limburg, Belgium About Me: Altijd onderweg op het pad dat het leven is. Dromend en klaarwakker, eenvoudig en gecompliceerd, grommelend en genietend dans ik door de dagen...
Als het gaat over daarstraks: wil geen Touring bellen, maar het zelf fixen zal het niet lang verhelpen. Misschien creatieve tijdelijke oplossingen. Maar wat en hoe?
Maar eerlijkgezegd vrees ik dat het wachten is tot een andere wagen stopt om te helpen...