Soms blijft de beste wil van de wereld zonder dank.
Soms blijft alles wat je hebt gedaan zonder besef.

Maar blijf dan niet zitten bij die sommigen, want er zijn velen die het wel beseffen, elke dag opnieuw. X

Ze hoort je wel aan de andere kant van haar muur en ze is je heel dankbaar en denkt aan de wijze raad en woorden die je haar toeschreeuwt. Echt wel! Heb nog wat geduld, langzaam doorbreek je de muur wel.Het laatste wat ze wil is jou kwetsen. j xxx

Een heel 'fatale' post...Maar soms betekent 'fataal' niet 'fataal', maar doelt het op je emoties van één uur, één dag, twee dagen, drie dagen, misschien zelfs een week. En daarna wordt fataal misschien al wat minder fataal, en na een poos vraag je je misschien zelfs af of het nu echt zo fataal was. Ik ben het dus een beetje met anonymous eens. Als je iemand heel graag hebt, moet je ervoor vechten, zeker op momenten dat zij het vechten beu zijn. Zeker op momenten dat zij je kwesten, want da's misschien eerder onmacht (?). Ik kan het allemaal fout hebben, hoor, want helemaal snappen doe ik het niet. Maar fataal klinkt oh zo fataal...

Vrouwenmantel....

Hoe freel het zich ook toont, toch heeft de vrouwenmantel een veerkracht de vele andere plantjes niet hebben.

Het wordt afgegeten, gemaaid, de wortels aangetast door allelei knagend geweld. En dan, heel onverwacht, ergens in de volgende lente is het daar weer. Even groen en even mooi. Even freel en kwetsbaar.

Maar het toont zich bereid voor het nieuwe stukje leven dat het zichzelf heeft gegund. Waarvoor het zelf heeft gevochten.