Gewoon een slechte dag waarop ze geen zin hebben om vriendelijk te zijn.

Happiness is only a smile away.

:-)

Als ik jou zou ontmoeten, kreeg je een hand, een glimlach en vriendelijk oogcontakt, dus het ligt eraan wie je ontmoet.

....of gewoon eens een verkeerde mens op het verkeerde moment ontmoet....

...ben je te zacht als je vriendelijk oogcontact zoekt, of te hard als je dat negeert...

Ach, draai het allemaal eens om. Al was het maar voor het zicht.

Vrijdagnamiddag vroeg ik me nog hetzelfde af toen ik langs het kanaal in Hasselt wandelde. Slechts een paar fietsers ben ik er tegengekomen, en ze bleken allemaal slechte zin te hebben. Slechts één persoon groette mij alzij het met een wantrouwende blik.
Ach... misschien was het omwille van de warmte, waren de mensen suf gefietst...

Denk ook dat het meer met de anderen dan met jezelf te maken heeft. Sommige mensen herkennen niet eens meer wat zachtheid is en voelen zich 'raar' als iemand vriendelijk, aardig, open is...Dat zijn ze niet gewend, want zij zijn hard. Zoals de fietsers van sjee. Gewapend tegen vriendelijkheid. Terwijl zachtheid alleen maar mooi is.

Toch vreemd, vijf mensen en het zijn altijd de anderen geweest...
l'enfer c'est les autres?

@ PJ: let's smile ;-).

@ anonymous: hoe lief, als ik nu nog eens wist wie je was :-).

@ BM&U: 't verkeerde moment? Het was een zomerse avond in hartje Hasselt. Waar moet ik anders kruipen om amusement te vinden? ;-).

@ Sjee: als wij naar het kanaal gaan, dan zijn wij toch al vriendelijk voor elkaar hè :-).

@ Do: dank je wel...

@ splitscreen: ik zeg niet dat het de anderen waren. Lees de laatste zinnen nog maar eens.

@ cbg: Altijd! :-)

De kunst zit em in het verandere van mensen. Net zoals een lach mensen kan doen omslaan, kan zelf het ijs breken vaak die mensen hun stemming veranderen.

@ Els: je hebt een punt, Els. Kan je geloven dat mijn nieuwe buren in As niet eens de moeite doen om goedendag te zeggen? Dat zijn zo van die zaken waar ik echt geen hoogte van kan krijgen. En echt, soms word ik daar moedeloos van, van dat bekrompen wereldje waarin mensen zich soms terugtrekken. En waarom? Waarom in godsnaam?
Maar absoluut, wij blijven koppig vriendelijk tegen elkaar ;-) (kijk eens aan, met knipoog zelfs)!

Ik zal meedoen; vriendelijk zijn tegen jullie. Het wordt toch nog mooi!

Alsk ga joggen maak ik er ook steeds een punt van de mensen te groeten die ik voorbijkom (wandelaars, andere joggers,...). De ene kijkt weg, de andere zegt vriendelijk hallo terug en een al te gekke groep (gehandicapten en begeleiders) moedigden me hard aan. Tis wat joggen betreft een 50/50 vriendelijk-onvriendelijk.

Ik woon buiten het centrum van Hasselt en ik moet zeggen, ik groet iedereen die aan mijn deur voorbij fietst of wandelt als ik in mijn voortuintje ben. Tot nog toe vind ik dat de mensen vriendelijk zijn behalve één buur die twee huizen verder woont en daar al 15 jaar woont. Keer op keer knik ik, keer op keer bekijkt hij me als een koe dat een stuk frikandel gezien heeft. Geen glimlach, geen trekje rond zijn mond...dan denk ik, misschien heeft die mens hij geen lachspieren?

@Tine: geen lachspieren? Verschrikkelijke handicap moet dat zijn.

eefje is van as? ik woon al 18 jaar in as (alhoewel m'n roots op de kuringse hei liggen) en ben je d'r nog nooit tegengekomen - niet dat er zoveel bijzondere activiteiten gebeuren, maar als je ooit de bib binnenwaait krijg je zeker een smile ...
ik geloof niet dat "de mensen" nu minder open staan voor zacht contact, ieder zal wel z'n up- en down-dagen hebben, en sommige mensen hebben helaas een verschot aan de down-dagen ...

@ Reinbald: Yes, ik ben ook van As. Kan ik je tegen het lijf lopen in de schitterende bib van Asch? Misschien eerder nog op HBvL...?