Toen ze jonger was als ik nu, stroomde er een levendigheid in haar jonge lichaam. Terwijl de grote wereld aan haar voeten lag, struikelde ze nog net met haar klein maatje 33 over haar vroege en vrolijke tienerjaren. De stap naar de uitbundige en ondeugende tienertoekomst naderde ze verlangend met grootste schreden.
Ze keek nog even achterom met haar helderblauwe ogen, toen haar hand uit de bezorgde en verzorgende hand van haar moeder gleed. Hoe haar mama een doorzichtige traan wegpinkte toen ze voor het eerst verleidelijk naar een eerste vriendje knipoogde, zag ze niet. Haar jeugd drupte ze binnen.
Als de zee haar jeugdjaren weerspiegelden, gleed ze met wapperende zeilen over gelijkmatige golfslagen. Haar jeugd strandde. Zij strandde ook, op droomeilanden en modderige moerassen. Gekneed en gevormd tot een wonderbaarlijke zandsculptuur, leefde ze van eb naar vloed, van vloed naar eb richting volwassenheid.
Gejaagd in het kielzog van de storm, raasde ze van dag tot dag door een carrière. Hoe ze zichzelf verloor in een kolk van hysterie, wou ze van mij niet horen. Voor eeuwig in haar spoor, zag ik hoe ze jammerlijk druipte door de dagen. Haar wonden etterden, toch was zorg nooit gewenst.
Ze droomde van vervlogen jeugd als ze verzonk in haar bed van melancholie. Ze vond zich op haar moeder lijken toen zij een verdwaalde traan liet opdrogen op haar verouderde wang. "Er komt nooit meer een morgen, want ik droom niet meer van vandaag", zei ze toen ze op haar laatste dag aankwam waar het allemaal begon: kindsheid.
Name: Cherry Blossom Girl Home: Limburg, Belgium About Me: Altijd onderweg op het pad dat het leven is. Dromend en klaarwakker, eenvoudig en gecompliceerd, grommelend en genietend dans ik door de dagen...
Misschien moet je dromen van gisteren om aan een nieuwe morgen te beginnen.