Is het geen aanlokkelijk plaatje op ons beeldscherm, die zes 'best buddies' van Friends? In hartje New York - café Central Perk - bezegelen ze goedlachs hun vriendschap met een tasje koffie. Elk seizoen opnieuw toont VT4 dit geslurp aan de trouwe kijkers. Ze slurpen, maar ze slorpen mij ook steeds weer mee, in hun op filmrol gecreëerde ideale vriendschapswereld. Graag waan ik me bij wijlen een zevende 'Friend' van de kliek, omdat hun wereld oh zo funny aantrekkelijk lijkt...
Soapbeelden die ik zappend inhaleer, aanschouw ik soms als realiteit. De geacteerde zorgeloosheid en non stop amusement sluipen mijn huiskamer binnen zodat ik soms twijfel aan mijn eigen levenskwaliteit. Bij hun lijkt toch àlles aangenamer en spannender, niet? Het leven op tape lijkt met kunstmatige eindeloze liefdes (maar ook: bloeddorstige moorden en onmenselijke intriges :-), bijzonder gestroomlijnd en genietbaar. Naast die continue kleurrijke beeldenstroom van extreme sensatie- en/of ideaalbeelden, schiet mijn leven soms wat bleekjes af. Maar televisie toont het leven zoals het niet is, toch?
Ik doe een ontsnappingspoging naar het minder sensationele, naar het subtiel mooie. Ik zwem naar mijn reddingsboei waar een ander medium dobberend op me ligt te wachten en me streelt met grenzeloze gevoeligheid: het boek.
Gewillig glijd ik
weg
tussen de naden, nestel me in de harde kaft om eeuwig weg te dromen.
Maar ook het boek (klik voor dé boekentip!) is wederom een imaginaire wereld die me probeert mee te nemen naar een andere 'realiteit', me wegzuigt uit mijn persoonlijke levenssfeer. Deze nieuwe wereld, die de inhoud van een boek creëert, is voor mij een goddelijke wereld waar het dagdagelijkse kleine, liefelijk groots wordt. Laat me verzuipen in de o-n-d-o-o-r-d-r-i-n-g-b-a-r-e woordenzee, tussen waterachtige letters die strelend mijn longen vullen.
@ Sir Robin: je leest het goed: een stripverhaal van 600 bladzijden. Het leest heel vlot en je hebt de drang om bladzijde na bladzijde te verslinden. NIET DOEN is de boodschap: take your time bij het lezen van deze parel.
@ Sjee en Tine: voor een gewoon schaarke in combinatie met avondschemering, vervelende muggen (vergeet ik nog iets?), is het toch goed gelukt hé, slachtoffer en keurder? ;-)
@ Kristof: hierin zijn we 2 dezelfden hé... Onszelf volledig verliezen tussen de letters!
Name: Cherry Blossom Girl Home: Limburg, Belgium About Me: Altijd onderweg op het pad dat het leven is. Dromend en klaarwakker, eenvoudig en gecompliceerd, grommelend en genietend dans ik door de dagen...
Lees ik dat goed? Is dat een stripverhaal van 600 pagina's? Moet ik ook eens naar op zoek gaan dan.
Als we het dan toch over strips hebben: ook mooi is de reeks "de Kronieken van Panchrysia". Slechts vijf albums, maar wat een knappe reeks.