De grote dingen van de dag, van het leven, - ze schreeuwen luidkeels in je oren en bonken op de poort van het heden en de toekomst. “Bonk bonk bouw uit, die toekomst.” Doof gewenst sta je stokstijf te luisteren. En dan beseffen dat het niet wereldomvattend groots is, want geluk komt niet enkel uit die grote dingen. Niet enkel daaruit, nee.

En het bonkt hier. Het bonkt hier hels, luid. Luisterend naar het trillen van de ramen. Het onweert, hels, luid. Mijn bloed giert door mijn aderen en het hart bonkt maar door. De grootse kleine dingen van het leven.